سیستم اعلام حریق

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر بر خلاف سیستم متعارف هر یک از تجهیزات درون لوپ داری آدرس منحصر به فرد بوده و کنترل پنل قابلیت نمایش محل دقیق حریق را به کاربر را دارد. در این نوع از سیستم اعلام حریق سیم کشی به صورت لوپ انجام می شود. به صورتی که کابلی که از کنترل پنل به تجهیزات می رود دوباره کنترل پنل بر میگردد از مهم ترین ویژگی های سیستم آدرس پذیر می توان به قابل برنامه ریزی بودن این سیستم اشاره کرد

سیستم اعلام حریق متعارف

در تفاوت بین سیستم اعلام حریق آدرس پذیر و متعارف می توان به آدرس دهی محل حریق اشاره کرد در سیستم متعارف هیچ گونه مکانیزمی جهت تشخیص محل دقیق حریق وجود ندارد.  به طوری که در مواقع حریق زون مورد نظر فعال می شود مثلا اگر هر طبقه را یک زون در نظر بگیریم می توان فهمید حریق در یک طبقه مشخصی رخ داده است. در کل امروزه سیستم آدرس پذیر جایگزین مناسبی برای سیستم متعارف می باشد.

اجزای سیستم اعلام حریق چیست؟

1.مرکز کنترل اعلام حریق ( کنترل پنل)

2.تجهیزات ورودی(دتکتور دودی ، حرارتی ، گاز ، شعله ، شستی و …)

3.تجهیزات هشداردهنده(آژیر،فلاشر و…)

4.منبع تغذیه

کنترل پنل:

اصلی ترین و مهم ترین بخش سیستم اعلام حریق ، کنترل مرکزی یا همان کنترل پنل می باشد. این سیستم وظیفه دارد ارتباط را بین تجهیزات اعلام حریق برقرار کند.

تجهیزات ورودی:

بعد از کنترل پنل تجهیزات ورودی مهم ترین بخش در اعلام حریق می باشد که عبارت اند از: انواع دتکتورها و شستی ها می باشند. دکتور ها انواع دارند: دود-حرارت-شعله-گاز-ترکیبی و…

کنترل هشدار دهنده:

تجهیزات هشدار دهنده وظیفه اعلام حریق را بر عهده دارن. زمانی که حریق رخ می دهد و دتکتورها تشخیص می دهند ، آژیر ها شروع به کار می کنند در کنار آژیر ها ممکن است که فلاشر (چراغ چشمک زن) وجود داشته باشد.

منبع تغذیه:

برای تجهیزات اعلام حریق که جهت فعال شدن نیاز به تغذیه جداگانه دارند می بایست از کنترل پنل های سیستم اعلام حریق که با شرایط استانداردی این تجهیزات همسان سازی شده اند استفاده نمود.